Maandag. Ernstige Complicatie

De dag begon vandaag gepland. Marijns ouders waren in het ziekenhuid, en op het tijdstip dat ik aankwam met mijn moeder, was er vanalles mis. De doctoren hadden net haar be-ademing via haar keelgat geinstalleerd, toen bleek dat het los was gekomen.
Dat betekend dat Marijn zonder zuurstof zat. Hoelang is niet bekend, maar de artsen vertelden ons dat het niet waarschijnlijk was, maar een kleine mogelijkheid was, dat er misschien beschadiging kon zijn opgetreden, maar dat kan nog niet gechecked worden doordat Marijn slaapt nog kunstmatig. Laten we dit vooralsnog maar even wegdenken, omdat de kans klein is dat er iets beschadigd is door de korte tijd van zuurstof onderbreking.
Teerwijl de artsen bezig waren een oplossing te zoeken voor het probleem, brachten ze tijdelijk een zuurstof buisje via haar mond aan.
Inplaats van dat die normale veel voorkomende handeling goed ging, kwam het slangetje met de zuurstof in de wond terecht van waar de keelbe-ademing moest komen, waardoor zuurstof onder Marijns huid kwam.
Ik kan helaas niet in details treden lieve vrienden, maar Marijns gezicht was erg erg gezwollen, doordat lucht zich onder haar huid bevond.
Er renden dokters heen en weer .. Het ging aan ons voorbij als een film.
De doktoren vertelde ons, dat ze bang waren dat Marijn het niet zou halen.
Ik typ dit zo zakelijk mogelijk, maar de emoties die wij voelden zijn onrealistisch, en we hopen ook dat Marijn er niets van heeft meegekregen.
Uiteindelijk was het probleem opgelost en om maar snel tot een conclusie tekomen, is Marijn nu goed voorzien en slaapt ze nogsteeds diep.
WE hebben nog bij haar gezeten en tegen haar gepraat. Ze moet gewoon niet wakker worden, omdat ze de stress en veranderingen ook in haar gelaat niet moet zien nog. Dus de artsen houden haar rustig nog in slaap gelukkig.
Sorry als ik niet iedereen kan beantwoorden en dat ik niet goed kan bewoorden, we zijn erg uitgeput, en de artsen zelf ook. Het was een zware dag vol ongeluk.
BEdankt voor jullie steun en geduld, ik kon niet weg van haar vandaag, daarom de late update.


Even nog belangrijk:
Stel het gaat binnekort weer beter, en we kunnen weer met bezoek beginnen, hebben we besloten nog even niet te veel details aan marijn te geven over hoe het allemaal ging. Ik ben bezig met een zo uitgebreid mogelijk dagboek over wat er elke dag gebeurd, zo kan marijn zonder te veel zorgen langzaamaan aansterken zonder datze schrikt, want we kennen MArijntje als iemand die niet snel wil dat anderen zich zorgen maken over haar. Bedankt voor jullie tegekke steun en reacties, lijkt misschien niet altijd zo maar ze helpen ons echt heel erg. En marijn als ze weer wat meer bij bewustzijn zker ook.