Dinsdag, dag van rust

Het is gek om te beseffen vinden we, dat we nu rustig en blij zijn. De complicatie van gister is helemaal voorbij. Gek om voorte stellen dat we eerst nog bezorgd en verontrust waren over de ziekte in het geheel, maar nu blij zijn dat het alleen nog maar de ziekte is die aanwezig is.
De doktoren hebben MArijntje vandaag van de verdovingen afgehaald, omdat ze dan langzaam wakker kan worden. Er is gesproken over vervoer naar Zwolle maar omdat ik niet wil speculeren kan ik niet zeggen wanneer. Maar dat ze naar zwolle gaat, is 100% zeker. Logischerwijs afhankelijk van hoe haar staat is.
Ze kan dan vervoerd worden in een truck, een soort mobiele I.C.U. (intensive Care Unit).
Dus nu wachten we tot ze langzaam wakker word, zodat we er kunnen zijn.
HAar zwollingen zijn bijna helemaal weg al, dielucht die verkeerd kwam.
Ik kan niet heel vaak updaten, kwil natuurlijk met Marijns ouders bij MArijntje zijn, maar nu is het wachten.
Ondanks dat Marijn zon super stomme ziekte heeft, gaat het prima met haar verder. Spannend als ze wakker word.

(voor de ontwaakt lezers: OW 86, artikel:Zal ik ooit weer lopen. Ervaring van Kring opziener met dezelfde ziekte.

Update 16:4o
Marijn heeft rond een uur of 14:45 even haar nek bewogen en haar ogen half ge-opend. Dat deed ze een keer of 4 waarbij steeds haart hartslag aangaf dat ze beetje wakker werd. Meestal was die op 70-80, bij wakker worden achtige gebeuren, was het 90-110. Tegek natuurlijk dat ze wat wakker word. De zwellingen zijn al veel minder.Maar nu slaapt ze weer. Tis dus afwachten, dus dat is wat we doen. Dat ze nu reageerd en kan slikken en knipperen is natuurlijk super, maar we moeten niet uit het oog verliezen dat ze nu hersteld van de Fout die gemaakt is eerder. De ziekte is er nog steeds, de mate waarin het verslechterd is, alleen te zien als ze wakker is.

De dag alweer voorbij. MArijn is een aantal keren wakker geworden en kon ja en nee knikken, met haar ogen knipperen en haar voeten en armen bewogen. Ook ademde ze soms mee en slik reacties en hoesten enzo. Allemaal redelijk positieve bewijzen dat de complicatie geen blijvende dingen heeft achtergelaten. Dat het nu beter gaat heeft alleen betrekking op de nasleep van de complicatie maandag, De ziekte is er nog steeds, en kan nog steeds haar zieker maken, dus verheug je daarom met ons over deze kleine overwinning.
We hebben veel met Marijn gepraat, en gelukkig bleef ze rustig. Gek dat een stem zoveel invloed heeft. Uiteindelijk hebben we haar gezegd maar te gaan slapen, wat ze ook deed. Haar hartfrequentie ging naar 78-80 , dus was ze in haar natuurlijke slaappatroon.
Morgen weer een nieuwe dag :)